Browse Tag

Amalek

Amalek berooft ons van onze identiteit

Exodus 17:8-16 verhaalt de strijd tussen Amalek en Israël. De betekenis van deze strijd kan niet gauw overschat worden. Het is de eerste van de heidenvolken die de eerstegeboren zoon van JHWH bestrijdt. Het is tegelijk de strijd van de Aanwezige tegen Amalek die van generatie op generatie zal zijn. Dat sluit ook onze generatie in.

Het is opvallend dat in de Hebreeuwse bijbel de verzen 8-16 in twee paragrafen (petach) verdeeld wordt. Elke paragraaf heeft dus een eigen thema. De scheiding ligt tussen vers 13 en 14. In vers 8-13 ligt de nadruk op de strijd die Jozua voert. In vers 14-16 valt de nadruk op de strijd die JHWH voert. De eerste strijd is fysiek, met profetische en geestelijke componenten. De tweede strijd is profetisch, met een fysieke component. De eerste paragraaf omvat twee dagen, de tweede paragraaf betreft de derde dag, de dag van de overwinning.

Vers 8-13 vormen een chiasme:

8 Amalek komt en vecht met Israël

9 Mozes geeft opdracht aan Jozua om de strijd aan te binden. Hij zal met Aäron en Hur op de heuveltop staan

10 Jozua deed zoals Mozes gezegd heeft; Mozes, Aäron en Hur klimmen op de heuveltop

11-12 Mozes beïnvloedt de strijd door zijn handen op te heffen, ondersteund door Aäron en Hur

13 Jozua vermorzelt Amalek en zijn volk

In elk deel van dit chiasme komt de naam Amalek voor. Amalek is een bastaardzoon van Ezau’s oudste zoon Elifaz, en heeft via zijn moeder wortels in de Horieten (Gen. 36). De Amalekieten waren echter al eerder als volk in de geschiedenis bekend (Gen. 14). Mogelijk heeft Amalek, de kleinzoon van Ezau, de heerschappij over dat volk gekregen. De Amalekieten stonden bekend als een volk van rovers en moordenaars. De Torah zegt: en hij vreesde God niet (Deut. 25).

Vers 13 is in het chiasme de spiegel van vers 8. Beide verzen bestaan uit 5 woorden en hebben een vergelijkbare opbouw:

8 En hij komt, Amalek, en hij vecht met [im] Israël in Rafidim

13 En hij verzwakte, Jozua, Amalek en zijn volk [am] door zijn mond-zwaard

Amalek vecht met-Israël

In vers 8 staat het woordje im [עִם]. Het heeft dezelfde woordstam als am, dat in vers 13 met volk wordt vertaald. Wat heeft im [met] met am [volk] te maken? Waar im [met] gebruikt wordt, ziet dat op vereniging. Volksgenoten zijn met elkaar verenigd. In veel teksten waar im gebruikt wordt, wordt deze vereniging weergegeven met een koppelteken: עִם־יִשְׂרָאֵ֖ל. De stam is het werkwoord amam. Dat betekent verzamelen, gelijkstellen, verenigen. In passieve vorm donker worden, dof worden, zoals kleuren vervagen in het donker. Als individu ben je verborgen in de eenheid van het volk.

Het eerste gebruik van het woord im in de Torah vinden we in Gen. 18:23 en 25. Daar doet Abraham een beroep op de rechtvaardigheid van JHWH. Zult U ook de rechtvaardige met de goddeloze ombrengen? Nadrukkelijk stelt Abraham dat rechtvaardigen en goddelozen géén eenheid kunnen vormen. Zij vormen een ongelijk span. In vers 25 herhaalt Abraham het nog een heel krachtig: het zij verre van U! Zou de Rechter van de hele aarde geen recht doen?

In Exodus komt de constructie im- tien keer voor:

1 4:12 Ik zal met uw mond zijn
2 4:15 Ik zal met uw mond en met zijn mond zijn
3 17:2 Toen twistte het volk met Mozes
4 17:8 Toen kwam Amalek en vocht met Israël
5 18:12 Om brood te eten met Jethro, de schoonvader van Mozes
6 22:19 Wie bij [met] een beest ligt, zal zeker gedood worden
7 22:30 Zeven dagen zullen zij bij [met] hun moeder zijn, de achtste dag zult u ze Mij geven
8 23:1 En stelt uw hand niet bij [met] de goddeloze
9 33:9 En Hij sprak met Mozes
10 34:28 En hij was daar met JHWH, veertig dagen en veertig nachten, en hij at geen brood en hij dronk geen water. En Hij schreef op de tafelen de woorden van het verbond, de tien woorden.

Waarom staat er dat Amalek vecht met-Israël (nr. 4)? Het Hebreeuwse woord dat hier wordt gebruikt, is lacham. Een homoniem van dit woord is het woord voor eten (Deut. 20:19, Ps. 141:4, Spr. 4:17). In de meeste van deze teksten staat de relatie rechtvaardigen-goddelozen centraal. Het woord voor brood is – niet verwonderlijk – lechem. Samen brood eten is ook een teken van vereniging (nr. 5). In het Nederlands kennen wij de uitdrukking: wiens brood men eet, diens woord met spreekt. Dat is ook mooi te zien in deze tien keer dat de im- constructie in Exodus gebruikt wordt (nr. 1, 2, 3, 9. 10).

Amalek heeft de intentie om de eenheid Israël te verbreken door het volk in zich op te nemen. Amalek wil zich vereenzelvigen met Israël. Alsof hij brood eet. Op deze wijze zou het eerstgeboorterecht weer bij de nakomelingen van Ezau belanden (nr. 6, 7). Het is echter onmogelijk dat rechtvaardigen rechtvaardig blijven, als zij deel worden van de gemeenschap van de goddelozen (nr. 8).

De relatie van de mens tot zijn Schepper wordt echter altijd getekend door een ‘tegenover’: ik-Ander. Wij worden onszelf in het aangezicht van de Ander. Hoe vaak willen wij niet een ander vormen naar ons eigen beeld? In plaats dat wij het aangezicht van de Ander zien in de ander. Als ik vecht met de ander, dan tracht ik de ander tot mijzelf te maken. Dan wordt de ander tot een nul gereduceerd. Nu, dat is wat Amalek doet. Hij berooft ons van onze eigen identiteit.

https://www.facebook.com/BehindTheNewsIsrael/?hc_ref=ARTxxG5pONbv4_ks41gDPPsnLHnQZvTD-_BjoqGCfl4iZykADvPz-WMVeRIFDb60ihI&fref=nf

Kenmerken van een Amalekitische cultuur

Amalek Actueel (3)

In de opsomming van de zonen van Ezau in Genesis 36 krijgt Amalek een opvallende plaats: in het centrum van alle zonen en kleinzonen. Amalek en zijn volk zijn de personificatie van het kwaad. Ik noem ze het uitverkoren volk van de satan, de werkelijke zoon des verderfs onder de volken (Van der Beek, 2002). Bileam noemt hen de eerste onder de volken. En in het bijzonder is hun haat gericht tegen het uitverkoren volk van JHWH. Dat zien we in Exodus 17. Niet voor niets herinneren drie van de 613 geboden in de Tora ons aan Amalek. Herinner je wat Amalek deed…

Haatdragend

Waar komt deze haat van Amalek vandaan? Een midrash vertelt dat toen Ezau oud was geworden, hij zijn kleinzoon Amalek bij zich riep. Hij zei: “Ik ben er niet in geslaagd om Jakob te doden. Nu vertrouw ik aan jou en je nakomelingen de belangrijke opdracht toe om Jakobs nakomelingen te doden. Voer deze opdracht voor mij uit en toon geen genade.” Daarmee geeft deze midrash het verband weer tussen de woede van Ezau en de haat van Amalek. En zo zegt Exodus 17 dat de strijd van JHWH van generatie op generatie is. In elke generatie is Amalek. In het duistere decreet van Haman over de vernietiging van alle Joden. In de inmense onmenselijkheid van de Holocaust. En in de bloedige steekpartijen en slachtingen van onze dagen. Het is dan ook van elke generatie om Amalek aan te wijzen. Want al zijn de Amalekieten als volk niet meer te traceren, de geest van Amalek is springlevend. Amalek is niet maar een etnische groep, het is een archetype van een agressor die in elke generatie zwakken en weerlozen laat lijden.

Doodscultuur

Kimball (2007) schrijft dat een amalekitische cultuur zowel anti-Joods als anti-christelijk is. Het heeft disfunctionele elementen dat overleven op de lange termijn uitsluit. Hij komt tot de volgende kenmerken:

  1. discriminatie van vrouwen
  2. een anti-intellectuele houding
  3. een cultuur waar de dood beter is dan het leven
  4. andere de schuld geven van eigen problemen
  5. gebrek aan algemene beschaving
  6. een disfunctionele cultuur waar mensen opgesloten worden. Anders lopen ze weg.
  7. wreedheid naar dieren
  8. gebrek aan interesse voor de toekomt, veroorzaakt door gebrek aan respect voor het verleden.

Bloeddorstig

Sla de krant open en je treft er Amalek aan. Wat bezielt – of moet ik zeggen: wie bezielt – iemand om drie mensen dood steken? Wie bezielt …? Patterson (2011) haalt in zijn boek A Genealogy of Evil een laatste getuigenis aan van een Hamas zelfmoordterrorist. Zijn boodschap aan de Joden is dat zij een natie zijn die bloed drinkt en dat zij weten dat er geen beter bloed is dan het bloed van Joden. Amalek – volgens een rabbijnse uitleg – betekent Am Lak: een volk dat bloed likt. Jihadisme legitimeert niet alleen het vergieten van Joods bloed, het heiligt het in een ondermijning van het bijbelse gebod om te doden. Vergoten Joods bloed is de godheid van de islam een genoegen. Een cultuur waar de dood beter is dan het leven. Wie bezielt…

Leedvermaak

Wie kan het leed peilen van de nabestaanden van de jongste steekpartij in Halamish. Op de Shabat, de dag van rust en vreugde. “This family has a circumcision celebration this week. How will they rejoice?” vraagt een van de buren zich af. Terwijl een generatie Amalekieten zich verheugd en de wereld zwijgt. Ooit stonden Edomieten te juichen bij de wegvoering van de Joden naar Babel. Zij werkten mee aan de vernietiging van de Tempel (3 Ezra 4:45). De profeet Obadja sprak daarover een krachtige profetie uit. De dag van Edoms leedvermaak tegenover de Dag van JHWH. Het Huis van Jakob en het Huis van Jozef zullen het Huis van Ezau verslinden. Hoelang zou het nog duren?

Want uit Sion zal de wet uitgaan en het woord van JHWH uit Jeruzalem (Micha 4:2).

 

Van der Beek, 2002. De kring om de Messias. Israël als volk van de lijdende Heer. Zoetermeer, Uitgeverij Meinema.

Patterson, David, 2011. A Genealogy of Evil: Anti-Semitism from Nazism to Islamic Jihad. Cambridge, Cambridge University Press.

Bron foto: Behind the news

Uit Efraïm, hun wortel tegen Amalek

In Richteren 5 heft Debora haar lofzang aan na de overwinning op Jabin, koning van de heidenvolken, en zijn veldmaarschalk Sisera. Deze strijd staat weer symbool voor de strijd tussen het volk van God en van Zijn tegenstander. Het is de aloude strijd tussen Jakob en Ezau.

Deze lofzang is mede daarom van groot belang, omdat de geschiedenis aangehaald wordt door Asaf in Psalm 83. Na de beschrijving van de vijanden, met Edom en Amalek in de hoofdrol, zegt Asaf: Doe met hen als met Midian, als met Sisera, als met Jabin, aan de beek Kison. Richteren 4 en 5 is een machtige geschiedenis van Gods verlossing door de hand van Debora. In mijn boek ga ik uitgebreid op deze prachtige Psalm in.

Uit Efraïm kwamen zij…

Debora is richter in Israël. Zij houdt zitting in het bergland van Efraïm. Barak is afkomstig uit Naftali. Na in de aanhef de heerlijkheid van de ENE, de God van Israël, bezongen te hebben, gaat Debora de bijdrage aan de strijd door de verschillende stammen van Israël langs. We lezen dan in vers 14 (HSV):

Uit Efraïm kwamen zij, hun wortel ligt in Amalek.

De schuingedrukte woorden zijn door de vertalers toegevoegd om er een begrijpelijke en logische zin van te maken. In de grondtekst staat er Uit Efraïm wortel in-Amalek. 

מִנִּי אֶפְרַיִם שָׁרְשָׁם בַּעֲמָלֵק

De SV vertaalt dichter bij het Hebreeuws:

Uit Efraïm was hun wortel tegen Amalek.

Vertalen is keuzes maken en dat is bij dit vers niet gemakkelijk. Dat wordt met name veroorzaakt door het woord sheresh, wat met wortel wordt vertaald. Waarom wordt dit woord hier gebruikt? En vervolgens: in welke relatie staat het tot Amalek? De HSV zegt in Amalek, de SV heeft tegen Amalek. De letter beth voor het woord Amalek is het voorzetsel in, maar kan ook als tegenover gezien worden. De waarde twee symboliseert dan een soort dualisme. De ene tegenover de andere.

Joodse vertalingen

Om niet alle vertalingen langs te gaan, nog twee Joodse vertalingen. De Jewish Study Bible vertaalt met

From Ephraim came they whose roots are in Amalek.

De JSB zegt bij dit vers: “Deze frase is onduidelijk. Daarom moet men de tekstverbetering aannemen die is gebaseerd op de gelijkenis van de Hebreeuwse letters. Stamhoofden (vorsten of prinsen) i.p.v. wortel (שר i.p.v.שרש ) vallei i.p.v. Amalek (עמק i.p.v. עמלק).” Dan zou de betekenis kunnen zijn: Uit Efraïm dalen de vorsten af naar de vallei. Sommige vertalingen hebben dit ook. Niettemin, daarmee zouden we afdoen van de reikwijdte van het Woord.
De Joodse exegeet Rashi (Shlomo Yitzchaki, 1040-1105) kiest een andere weg. De Engelse vertaling op chabad.org luidt: Out of Ephraim, whose root was against Amalek. Rashi tekent daarbij aan: “Out of Ephraim: From Ephraim issued the root שׁוֹרֶשׁ, referring to Joshua the son of Nun (their prince), to subdue Amalek and weaken him by the sword (Ex. 17:13). This verse is connected to the previous one and explains: The Lord dominated the strong for me by establishing Joshua to subdue Amalek.”  In het voorgaande vers wordt gesproken over de geweldigen, de gibborim. Dat woord wordt ook gebruikt in Gen. 6:4 voor de kinderen van de reuzen. Mannen van naam. Zoals ook van Nimrod, de machtige jager voor het gezicht van JHWH, een geweldenaar was 1). Je moet dus van goede huize komen om dergelijke geweldenaren het hoofd te kunnen bieden.

De wortel tegen Amalek

Jozua, de zoon van Nun, een Efraïmiet, voerde de strijd aan tegen Amalek in de woestijn (Ex. 17). Hij is de wortel, het begin. Rashi spreekt over שׁוֹרֶשׁ, wat verwijst naar shor, stier of os, als teken van kracht en leiderschap. De wav is hier dan een leesmoeder. Het is een al gewonnen strijd, hoewel er nog steeds streden wordt. Net als de Efraïmiet Jozua de strijdmacht aanvoerde tegen Amalek, zo zijn het nu de Efraïmieten die als eerste genoemd worden. Ondanks dat de hoofdmacht van Barak uit de mannen van Naftali en Zebulon bestond. Efraïm, als houder van een deel van het eerstgeboorterecht en hoofd van het latere tienstammenrijk, voert te strijd tegen Amalek, de eerste van de heidenvolken (Num. 24). Debora lijkt hier dus te herinneren aan de eerste keer dat de strijd tegen Amalek gevoerd werd. Dat is de wortel tegen Amalek.

De wortel in Amalek

Het is ook interessant om שָׁרְשָׁ te bezien vanuit de Ancient Hebrew Language. De shin is de afbeelding voor tanden, en heeft dan ook de noties als scherp, drukken, eten, verdelen. De resh is het teken voor het hoofd van een man. Het heeft daarom ook betekenissen als eerste, top, begin. De dubbele shin houden de resh gevangen. Daarom, het is ook de wortel in Amalek. We moeten deze tekst dus niet lezen alsof Efraïm in de weg en het gedachtengoed van Amalek geworteld was. Efraïm streed tégen Amalek. Dat was de wortel, het uitgangspunt, het begin. Vanuit de wortel komt de vrucht – de vrede voort. Efraïm is als het goede zaad dat gestrooid wordt in de akker van Amalek. Efraïm wortelt in Amalek. Het is een ondergrondse, verborgen strijd. Efraïm is als de dubbele shin die de resh, de eerste van deze wereld in de tang heeft 2). Efraïm zal leiden. Want de overste van deze wereld is al geoordeeld (Joh. 16:11). De strijd is nog niet gestreden, maar al wel gewonnen.

Het is geen wonder dat Debora dit loflied zingt! Het galmt tot vandaag de dag na.

 

1) Gibbor wordt ook in positieve zin gebruikt. Niettemin geeft het eerste gebruik van een woord in de Tora wel de richting voor de betekenis aan. 

2) Want Ezechiël 39:2 zegt dat JHWH Gog en zijn menigte zal omwenden en een zeshaak in hen slaan. Zeshaak is een praktische vertaling van שש (= leiden)! Letterlijk: Ik zal u zessen. 

Edom en Amalek staan voor rooms en islamitisch antisemitisme

Kees Bloed schreef deze recensie op MessiaNieuws:

Edom en Amalek zijn geen populaire tags. Wie heeft het nu over die bijbelse volken van ruim 3000 jaar geleden?

Anco van Moolenbroek, tevens blogger op MessiaNieuws.nl, schreef er een boek over: ‘Ezau, hij is Edom’. Edom en Amalek blijken verrassend actueel.

‘De verborgen strijd om het Koninkrijk’ is de ondertitel van dit boek. Edom en Amalek staan namelijk symbool voor de machten die het herstel van Israël bestrijden. Edom doet dat subtiel en probeert Israël naar de kroon te steken. Amalek stoort zich aan God noch gebod en is in staat om Israël uit te roeien met afschuwelijke middelen. Uit Amalek kwam bijvoorbeeld een van de ‘uitvinders’ van de genocide voort: Haman, de Perzische hofmeier die het Joodse volk door middel van een gericht vernietigingsplan wilde uitroeien.

Wie zich in deze duistere en negatieve machten verdiept, moet uitgerust zijn met het nodige incasseringsvermogen. De aarde is roodgekleurd van het bloed dat door het geweld van deze twee volken heeft gevloeid. De cover van het boek laat deze met bloed doordrenkte grond zien. Edom is er zelfs naar genoemd, bloedrood betekent zijn naam. Amalek is ‘het uitverkoren volk van satan’ zelf, dat nog veel meer wil dan louter bloed zien.

Hermeneutiek

Gedegen Bijbelstudie wordt vanuit de Hebreeuwse brontekst gedaan. Zeker zo uitgebreid als in dit boek, is dat een schitterende aanwinst. Maximalistische hermeneutiek heet dat, zoals uitgelegd in de verantwoording (p. 387-388). Het is het uitpluizen van een bijbels thema tot op het bot. Van Moolenbroek doet recht aan de letterlijke tekst en haalt er de nodige commentaren en context bij. Daarnaast legt hij verbanden en proeft voorzichtig aan verborgen betekenissen. Daaruit blijkt een goed gebruik van de Joodse exegese (PaRDeS). Het Hebreeuws is soms wat zwak, de onderbouwing van gemaakte vertaalkeuze’s is vrijwel nihil. Toch is dit een stap vooruit, omdat de meeste christelijke auteurs het Hebreeuws helemaal links laten liggen.

Wat mij betreft is dit boek de eerste van velen, die nu een Bijbels thema op messiaanse wijze uitpluizen. De Hebreeuwse denkwereld blijkt doordat Van Moolenbroek zijn studies van Edom en Amalek opschreef als toldot (geschiedenisrollen). De ontdekkingen en profetische doorkijkjes die de lezer hierdoor krijgt, zullen zij die hun Hebreeuwse wortels waarderen, flink opbouwen!

Toldot Edom

Edom en Amalek worden afzonderlijk behandeld in twee aparte delen. Bij Edom wordt uitgegaan van Genesis 36, één van de meest verwaarloosde hoofdstukken uit de Bijbel.

Koning Hadad van Edom blijkt een type te zijn van de antichrist. Hadad (de achtste koning van Edom) verwijst naar het beest uit de zee van Openbaring 13. Zijn vrouw is de vrouw op het bloedrode beest in Openbaring 17 (p. 75). De lijnen die zo gelegd worden, mogen suggestief lijken, deze manier van omgaan met de Bijbel doet recht aan de Hebreeuwse denkwereld. Van Moolenbroek laat zowel Joodse als christelijke bronnen spreken. Maar telkens zijn de conclusies getrokken op basis van Hebreeuwse denklijnen uit de Bijbel zelf. En dat intrigeert enorm! Wie dus meer wil weten over de antichrist, moet Edom leren kennen. Want de antichrist draagt ‘in elk geval het karakter van Edom’ en heeft dezelfde intenties als hij. Als we daarop afgaan komt Rome in beeld, de kerk die het eerstgeboorterecht van Israël afpakte door de vervangingsleer.

Toldot Amalek

Telkens wanneer een uittocht wordt gevolgd door een speciale ontsnapping en beproeving kun je Amalek verwachten in de Bijbel. Amalek komt telkens naar voren op het scharnierpunt naar overwinning, zegen en een verbond met God. Het Amalek-patroon wordt al aangetroffen in Genesis 14. Voordat Amalek genoemd wordt, is Abram uitgeleid uit Ur, ontsnapt uit Charan, beproefd in Egypte en door zijn neef Lot. Na de overwinning komt het verbond met God en de zegen van de geboorte van Abrahams zonen. Dit patroon herhaalt zich meerdere malen in de Bijbel. In de toekomst, tijdens het herstel van alle dingen, zal Amalek als Gog en Magog optreden. Vandaag is Amalek vooral zichtbaar in de afschuwelijke terreur van islamitische sektes zoals Hamas en ISIS.

Het feit dat veel details zo uitgebreid naar voren komen, zal sommige lezers misschien vermoeien. De vertaling van veel Hebreeuwse woorden is soms ook wat onduidelijk doordat alle mogelijke opties worden opgesomd, zonder dat een keuze wordt gemaakt. Maar wie rustig de aangegeven bijbelgedeelten leest en de lijn van het boek volgt, zal een schat vinden! Telkens krijg je inkijkjes met een bijzondere insteek, die ook nuttig zijn voor ons leven nu.

Citaat

Tot slot nog een citaat om iets te kunnen proeven van de manier waarop Van Moolenbroek de Bijbel aan onze tijd verbindt.

“De Egyptenaren worden economisch geruïneerd, het leiderschap en het militaire apparaat gedecimeerd, de bevolking in diepe rouw gedompeld, en hun godendom blijkt nep te zijn. Dat is alsof we een omwenteling getekend zien zoals we in onze tijd meegemaakt hebben.” (p. 170-171)

Gebeurt in onze tijd niet hetzelfde? Denk aan de economische ruïnering door de wereldoorlogen. Daarna de geleidelijke afbraak van leiderschap en strijdkrachten. Het westen van nu kent allerlei burnins en burnouts en een heel spectrum aan deprimerende ziektes en syndromen. Dagelijks worden we opgeschrikt door zelfmoord, en goden worden door iedereen uitgelachen. Zitten we al in een opmaat naar een volgend stadium in het Amalek-patroon?

Van Moolenbroek, A. (2016) Ezau, hij is Edom, de verborgen strijd om het Koninkrijk. Uitgeverij Aspekt, € 29,95

Amalek Actueel (2)

Amalek staat als type voor het kwaad in deze wereld. De Bijbel vertelt over de verbintenis van het nageslacht van Ezau met de Horieten, een Kanaänitisch volk. Daarmee kwam Ezau’s geslacht onder satanische invloed. Amalek was een kleinzoon van Ezau, geboren uit een buitenechtelijke relatie van Elifaz en de Horitische Timna.  De joodse traditie noemt Samael, synoniem voor de satan, de beschermengel van Amalek. In mijn boek “Ezau, hij is Edom” vertel ik er meer over.

In Exodus 17 schrijft Mozes dat de strijd van de HEER tegen Amalek van generatie op generatie zal zijn. De traditie zegt dan ook terecht dat in iedere generatie Amalek is. Amalek is altijd actueel. Dan moeten we niet alleen denken aan het in deze wereld altijd aanwezige antisemitisme, maar ook aan de voortdurende christenvervolging, en de gruwelijkheden die IS begaat. Maar Amalek kan ook zichtbaar worden in de meer verborgen of schijnbaar toevallige gebeurtenissen. Verborgen in de betekenis dat er geen verband lijkt te zijn met Amalek. Niet voor niets luidt de ondertitel van mijn boek: de verborgen strijd om het Koninkrijk.

Twee voorbeelden uit het nieuws van afgelopen week. Dichtbij huis blijvend, D66 ventileerde bij monde van haar leider dat legitieme zelfmoord ook voor mensen onder de 75 jaar mogelijk moet zijn.  Een waardig levenseinde heet dat dan. De barmhartigheden van de goddelozen zijn wreed, zegt Salomo. (Daartegenover kent de rechtvaardige [de waarde van] het leven van zijn beest, naar Spreuken 12:10). Dat is een amalekitische uiting: een cultuur waarin de dood beter lijkt dan het leven.

Het andere voorbeeld. Eind februari jl. kopte de BBC: Witches cast ‘mass spell’ against Donald Trump. Heksen die een toverspreuk lanceren tegen Trump. #Massaal. #Massief. #Magicresistance. Met het enkele doel om hem uit het Witte Huis te krijgen. Op de grens van vrijdag 24 op 25 februari wordt een ritueel uitgevoerd, waarbij een weinig flatteuze foto van de president wordt verbrand in een oranje, bijna opgebrande, kaars. De heksen vragen in hun bindingsspreuk om een volledig falen van Trumps activiteiten, zodat hij ‘ons staatsbestel niet zal afbreken en onze vrijheid niet zal toe-eigenen, of onze hoofden vult met haat, verwarring, angst of wanhoop.’ De spreuk is ‘open source’, d.w.z. dat ieder het naar believen aan kan passen. De toverspreuk is niet bedoeld om Trump persoonlijk te beschadigen, maar om zijn beleid te dwarsbomen. Dat lijkt mooi, maar is natuurlijk verbloemend. Wie zijn vertrouwen op iets of iemand anders zet, bedrijft afgoderij. Het is kwaad met kwaad bestrijden.   Dan gaat het van kwaad tot erger. Dat is amalekitisch. Times noemt het ritueel het meest kleurrijke protest…


Wat drijft deze heksen om een dergelijke ‘heksenjacht’ te ontketenen? Gaat het hen om moeder aarde? Ongetwijfeld. Maar er speelt meer. Want, bij al het negatieve dat er van Trump te zeggen valt, Trumps opvattingen over de staat Israël zijn loud and clear. De toverspreuk wordt door de heksen elke maand herhaald op de dag dat de sikkelmaan afneemt. Dat is de dag vlak voordat het nieuwe maan is. De nacht voordat het volk van God het feest van de nieuwe maan viert als een sabbat. Het feest van de nieuwe maan als een nieuw begin. Amalek is in elke generatie te herkennen als het volk dat de volslagen vernietiging van Israël beoogt en samenspant om dat doel met sluwheid te bereiken. En als een toverspreuk daarbij kan helpen…

En wij, wij weten dat we de strijd hebben niet tegen vlees en bloed, maar tegen de overheden,  tegen de machten, tegen de wereldbeheersers van de duisternis van dit tijdperk, tegen de geestelijke machten van het kwaad in de hemelse gewesten (Efeze 6:12).

Dit artikel verscheen ook op MessiaNieuws.

Aanvallen van Amalek op het Koninkrijk

Amalek was een kleinzoon van Ezau. Zeven keer beschrijft de Bijbel een aanval van ‘Amalek’ op het Koninkrijk. Al heet hij niet altijd Amalek. Steeds wordt hetzelfde patroon gevolgd. Aan deze zeven aanvallen gaat er een vooraf – die volgt echter de omgekeerde volgorde.

beknopte samenvatting
Schematisch overzicht van het tweede deel van het boek.

Amalek Actueel

Met Trumpetgeschal is deze week het Witte Huis veroverd. De wereld kijkt verbaast naar deze machtswisseling. Mij trof onderstaande afbeelding. Clinton afgeschilderd als ‘Amalek’, de aartsvijand van Israël. In alle eeuwen hebben Joden hun vijanden ‘Amalek’ genoemd, al dan niet terecht. Want in elke generatie is Amalek. Hoewel ik de verbinding Amalek-Clinton niet direct zou leggen, is de houding t.o.v. Israël wel een goede maatstaf. Zie ook Ezechiel 35. #AmalekActueelHillary Clinton wordt Amalek genoemd.

Recensie Bijbelaantekeningen

Jan Pieter van der Giessen van de website Aantekeningen bij de Bijbel schreef de eerste recensie:

Tegenwoordig verschijnen nog maar weinig studieboeken over een specifiek Bijbels persoon. Toch heeft de schrijver Anco van Moolenbroek het aangedurfd om een lijvig boek (meer dan 400 pagina’s) over Ezau, de broer van Jakob, te schrijven. Een keuze die niet direct voor de hand ligt, maar een blik op het inhoudsregister geeft al aan dat niet alleen over de persoon Ezau wordt geschreven, maar ook over zijn nageslacht. Dat is dan ook het interessante van dit boek, er wordt gekeken hoe in de loop der eeuwen het nageslacht van Ezau zich ontwikkelen tot de Edomieten en later de Amelekieten en hoe die zich opstellen tot hun broedervolk Israël.

Zoals je mag verwachten van een degelijk studieboek wordt ieder aspect wel behandeld. In de eerste zes hoofdstukken van het eerste deel wordt een uitvoerige biografie gegeven over Ezau zelf, om in het zevende hoofdstuk in te gaan op zijn directe nageslacht, de Edomieten. In de hoofdstukken daarna wordt de lezer meegenomen in het erfbezit van Ezau en worden steden als Petra, Bozra, Teman en Dedan beschreven. Interessant is meteen dat ook de religie van deze steden wordt behandeld en we kunnen zien hoe die steeds meer afwijkt van de Joodse godsdienst. In vogelvlucht lezen we over hoe Ezau’s nazaten een belangrijke rol spelen in koninkrijken als Idumea, Phoenicië, het Romeinse Rijk en andere. Een speciaal hoofdstuk wordt gewijd aan profetieën welke gericht zijn aan/tegen Edom.

In het tweede deel wordt vervolgens nog eens uitvoerig diverse Edomieten en Amalekieten behandeld, zoals Haman in de geschiedenis van koningin Esther, David en de Amalekieten om langzaam de hypothese op te werpen dat Amalek, de kleinzoon van Ezau, de vermenselijking is van de mens zonder God en zelfs de tegenstander van God is. Ook al vind ik dat de schrijver soms hierin te ver doorschiet, blijft het een interessante hypothese die zeker redelijk is onderbouwd en goede inzichten geeft over diverse verhoudingen van deze volken ten opzichte van het Joodse volk in de Bijbel.

Het boek is goed voorzien van voetnoten en gelukkig staan die onderaan de pagina en niet zoals vaak tegenwoordig gebeurd achteraan, zodat men gemakkelijk deze eropna kan slaan.

Voor iedereen die van een goede Bijbelstudie houdt is dit boek zeker aan te raden.

Amalek & Israël

Toen kwam Amalek. Exodus 17 beschrijft in een negental verzen de strijd van Amalek tegen Israël en andersom. Deze perikoop is op een mooie literaire wijze vormgegeven. Het inspireerde me tot onderstaande verbeelding. En toen werd ook duidelijk: daar waar Amalek in de tekst hoorde te staan, stond niets. Want de herinnering aan Amalek zal van onder de hemel worden uitgewist.

exodus-17-bew